Tiyatroyu pek sevmem. Bana hep yapay ve zorlama gelmiştir. Dramaturjisi iyi olan oyunları ayrı tutuyorum, iyi dramaturji insanı alıp götürüyor çünkü; oyuna dahil oluyorsunuz.
Geçtiğimiz pazar günü Kuzey için maaile Süreyya Operası’ndaydık. Sözde; Motzart’ın yaşamından minik bir kesiti çocuklar için uyarlamaya çalışmışlar ama olmamış. O güzelim sahneye yazık etmişler.. Hikayeyi ne oyuncular benimseyebilmiş ne de reji.. 4-8 yaş aralığına oyun oynayacakları hiç akıllarına gelmemiş abi ve ablaların..
Ben bile oyunun 10. dakikasında uyumaya başladım ki bir de çocukları düşünün.. Bir süre sonra İlham dürttü. “-Horluyorsun, çık dışarı” diye. :=) Ben de fırsattan istifade; Kuzey’in ne zaman isyan bayrağı açacağını merak ederek – malum armut dibine düşer :=)) – hemen kaçıp Süreyya Operasına çok yakın olan Neşeli Büstler Atölyesi’ne sığındım :=)
Mustafa Saygın; Merzifon’lu bir sanatkar. Ben onu Merzifon’dan, çocukluğumdan aklımda kalanlarla da hatırlıyorum..
Neredeyse kırk yıl sonra yeniden tanıştık.. Ortak hatırladığımız güzel şeylerle… Taşralılığından bilinçli bir şekilde kopmamış sıcacık yüreğiyle ve dostluğuyla kucaklıyor insanı..
Yumuşak endüstriyel bir kil kullanarak; biraz da karikatürize ederek minyatür ölçülerde insan büstleri yapıyor. Ticari kaygılara kapılmadan, yürekten gelerek.. Kimlerin büstünü yapmamış ki; Barış Manço, Müslüm Gürses, Cem Karaca, Erkin Koray, Sunay Akın, Haşmet Babaoğlu, Hıncal Uluç, Nebil Özgentürk ve daha nicelerinin. Taşra naifliğinden gelen yerel portreleri de var. Hayran olmamak elde değil.
En son sevgili Ara Usta’nın, ikon olma yolunda ilerleyen; hasta yatağında yaptığı el hareketi olan fotoğrafını çalışmış. Fotoğraftan daha güzel bir portre çıkmış ortaya.. Ara Usta’ya da hediye etmiş bu arada.
Çay suyu kaynamak üzereyken, telefonum çaldı.. Baktım İlham arıyor.. Kuzey’de isyan etmiş “-Sıkıldım çıkalım oyundan” diye.. Beni aldı bir gülme.. Gelin dedim size bir sürprizim var. Tarif ettim ve Neşeli Büstler atölyesine geldiler..
Kuzey ve Mustafa Abi pek bir anlaştılar.. Kuzey eve almak istediği rakunlar ve Mustafa Abi’nin sevdiği kuşlarla ilgili uzun uzun sohbet ettiler. Kuzey sıkılmadan, yorulmadan Mustafa Abi’ye hayvan dostluğunu anlattı. Mustafa Abi’de sıkılmadan, yorulmadan Kuzey’i dinledi.. Biz de çaylarımızı içtik..
Sunay Akın, Yaşamdan Dakikalar’da ekibin portrelerinin yapım hikayesini anlatıyor.. Yaptıklarının minicik bir kısmı, kendi web sitesinde.. İnşallah benim zorumla; kendine ve yaptıklarına yakışır bir web sitesi yapacağız ona :=)
Mustafa Abi, mizahı ve ciddiyeti aynı yerde buluşturmayı seviyor. Benim gibi.. Yaşamın ironilerinin peşinde koşan bir adam; sanatkar, usta..
Camın önünde sevimli tabelasıyla bütünleşmiş sardunyası gibi; dünyanın ve insanların hoyratlığına kendi yöntemiyle isyan ediyor, fısıldayarak ve farkında olanlar için..
Kalem, kelam ve selamla